I am giving you three versions of this poem penned by me: In Punjabi, in Punjabi transliteration and finally its translation in English.
First in Punjabi
ਕਈ ਓਹਨਾ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ ਬਾਬਾ,
ਕਈ ਓਹਨਾ ਨੂੰ ਕਹਿੰਦੇ ਸੀ ਸ਼ਾਹ ਫਕੀਰ।
ਸਭ ਨੂੰ ਇੱਕ ਗਲ ਦਾ ਸੀ ਏਹਸਾਸ,
ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਸੀ ਰੱਬ ਦੀ ਤਸਵੀਰ।
ਅੱਜ ਓਹਨਾ ਦੇ ੫੫੦ ਵੇਂ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਉਤਸਵ ਤੇ,
ਓਹਨਾ ਦੇ ਕੁਛ ਉਪਦੇਸ਼ ਕਰੀਏ ਯਾਦ।
ਅੱਜ ਤਕ ਉਹ ਸਭ ਲਈ ਉਚਿਤ ਨੇ,
ਸਾਡੇ ਪੰਜ ਸੌ ਸਾਲਾਂ ਤੋਂ ਵੀ ਬਾਅਦ।
ਸਭ ਤੋਂ ਪਹਿਲਾਂ ਹੈ ਓਹਨਾ ਚੀਜ਼ਾਂ ਦਾ ਖੰਡਣ,
ਜਿਹੜੀਆਂ ਹਨ ਸਿਰਫ ਪਦਾਰਥਕ ਪ੍ਰਤੀਕ।
ਬਾਲਕ ਨਾਨਕ ਨੇ ਜਨੇਊ ਪਹਿਨਣ ਤੋਂ ਕੀਤਾ ਇਨਕਾਰ,
ਰਿਤੀਵਾਦੀ ਚੀਜ਼ਾਂ ਚ ਮੈਨੂੰ ਨ ਕਰੋ ਸ਼ਰੀਕ।
ਤਿਨ ਦਿਨ ਕਾਲੀ ਨਦੀ ਦੀ ਸਮਾਧੀ ਤੋਂ ਬਾਅਦ,
ਓਹਨਾ ਨੇ ਦੁਨੀਆ ਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸਬਕ ਸਿਖਾਇਆ।
ਏਕ ਓਮਕਾਰ ਹੈ ਸਾਰਿਆਂ ਦਾ ਰੱਬ,
ਨਾ ਕੋਈ ਆਪਣਾ ਤੇ ਨਾ ਕੋਈ ਪਰਾਇਆ।
ਆਪਣੇ ਦੋਨੋ ਪੁੱਤਾਂ ਸ੍ਰੀ ਚੰਦ ਤੇ ਲਕਸ਼ਮੀ ਚੰਦ ਨੂੰ,
ਵੰਡ ਛਕੋ, ਕੀਰਤ ਕਰੋ ਅਤੇ ਨਾਮ ਜਪੋ ਦਾ ਦਿੱਤਾ ਉਪਦੇਸ਼।
ਆਪਣੀਆਂ ਪੰਜ ਉਦਾਸੀਆਂ ਚ ਗੁਰੂ ਜੀ ਨੇ,
ਇਹਨਾ ਦਾ ਪ੍ਰਚਾਰ ਕੀਤਾ ਦੇਸ਼ ਵਿਦੇਸ਼।
ਭਾਈ ਲਾਲੋ ਗਰੀਬ ਲੇਕਿਨ ਇਮਾਨਦਾਰ ਦੀ ਰੋਟੀ ਚੋਂ,
ਓਹਨਾ ਨੇ ਦੁੱਧ ਕੱਢ ਕੇ ਦਿਖਾਇਆ।
ਲੇਕਿਨ ਅਮੀਰ ਤੇ ਬੇਰਹਿਮ ਮਲਿਕ ਭਾਗੋ ਦੀ ਰੋਟੀ ਤੋਂ,
ਲਾਲ ਲਾਲ ਖੂਨ ਓਹਨਾ ਨੇ ਕੱਢ ਵੇਖਲਾਇਆ।
ਜਗਨਨਾਥ ਪੁਰੀ ਚ ਗੁਰੂ ਜੀ ਦੀ ਆਰਤੀ ਦਾ ਸਬਕ,
ਮੈਨੂੰ ਸਭ ਤੋਂ ਲਗਦਾ ਹੈ ਉਚਿਤ ਤੇ ਸੁੰਦਰ।
ਗਗਨ ਮੇਂ ਥਾਲ ਰਵਿ ਚੰਦ ਦੀਪਕ,
ਦੀ ਆਰਤੀ ਕਰਕੇ ਜਾਣਾ ਨ ਪਏ ਕਿਸੀ ਵੀ ਮੰਦਰ।
ਹੋਰ ਬਹੁਤ ਨੇ ਅਣਗਿਣਤ ਉਪਦੇਸ਼,
ਜੇਹੜੇ ਮਿਲਦੇ ਨੇ ਓਹਨਾ ਦੇ ਜੀਵਨ ਦੇ ਵਿਸਤਾਰ ਵਿੱਚ,
ਸੱਚਾ ਸੌਦਾ ਅਤੇ ਤੇਰਹ ਤੇਰਹ ਕਰਨ ਤੋਂ ਬਾਅਦ ਵੀ,
ਬਾਜਰਾ ਕਿਉਂ ਨਾ ਘਟ ਹੋਇਆ ਬਾਜ਼ਾਰ ਵਿੱਚ?
ਓਹਨਾ ਦਾ ਪ੍ਰਕਾਸ਼ ਉਤਸਵ ਮਨਾਉਣ ਲਈ,
ਸਾਡੇ ਸਾਰਿਆਂ ਲਈ ਇਹ ਹੀ ਹੈ ਵਧੀਆ ਤਰਕੀਬ।
ਆਪਣੇ ਜੀਵਨ ਚ ਓਹਨਾ ਦੀਆਂ ਸਿੱਖਿਆ ਨੂੰ ਅਪਣਾਈਏ,
ਅਤੇ ਵਾਹਿਗੁਰੂ ਦੇ ਅਸੀਂ ਵੀ ਹੋ ਜਾਈਏ ਕਰੀਬ।
ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਦੇ ਗੁਰਪੁਰਬ ਨੂੰ ਅੱਜ ਦੇ ਦਿਨ,
ਚਲੋ ਉਸ ਦਰੱਖਤ ਥੱਲੇ ਬੈਠੀਏ ਜਿਹੜਾ ਓਹਨਾ ਨੇ ਬੋਇਆ।
ਸਾਧ ਸੰਗਤ ਜੀ, ਸਤਿਗੁਰੂ ਨਾਨਕ ਪਰਗਟਿਆ,
ਮਿੱਟੀ ਧੁੰਦ ਜਗ ਚਾਨਣ ਹੋਇਆ।
Now in Punjabi Transliteration
Kayi ohna nu kehnde si Baba,
Kayi ohna nu kehnde si Shah Fakir.
Sab nu ik gal da si ehsaas,
Guru Nank si rabb di tasveer.
Ajj ohna de 550 ve prakash utsav te,
Ohna de kuchh updesh kariye yaad.
Ajj taq oh sab layi uchit ne,
Sade panj saalan tonh wi baad.
Sab tonh pehlan hai ohna cheezan da khandan,
Jehdiyan han sirf padarthak prateek.
Balak Nank ne janeyu pehnan tonh keeta inkaar,
Ritiwadi cheezan ch mainu na karo shareek.
Tin din Kali Nadi di samadhi tonh baad,
Ohna ne duniya nu sab tonh wadda sabak sikhayiya.
Ek Omkar hai sareyan da rabb,
Na koi aapna te naa koi prayaya.
Aapne donon puttan Sri Chand te Lakshmi Chand nu,
Vand chhako, Kirat karo ate naam japo da ditta updesh.
Aapniyan panj udasiyan ch Guru ji ne,
Ehna da prachaar keeta desh videsh.
Bhai Lallo gareeb lekin imaandar di roti chon,
Ohna ne dudh kadd ke dikhayiya.
Lekin ameer te beraham Malik Bhago di roti chon,
Laal laal khoon ohna ne kadd vekhlayiya.
Jagannath Puri ch Guru hi di aarti da sabak,
Mainu sab tonh lagda hai uchit te sundar.
Gagan mein thal ravi chand deepak,
Di aarti karke jaana na paye kisi bhi mandir.
Hor bahut ne anginat updesh,
jehde milde ne ohna de jeevan de vistaar vich.
Sachcha Sauda ate terah terah karan tonh baad vi,
Baajra kyun na ghat hoyiya bazaar vich?
Ohna da prakash utsav manayun layi,
Saade sareyan layi eh hi hai vadhiya tarkeeb.
Aapne jeevan ch ohna diyan sikhiyan nu apnayiye,
Ate Waheguru de asin vi ho jayiye kareeb.
Guru Nanak de Gurpurab nu ajj de din,,
Chalo us drakhat the thalle baithiye jehda ohna ne boya.
Saadh Sangat ji, Satguru Nanak pragateya,
Mitti dhund jag channan hoya.
And finally the Translation
Some used to call him Baba,
Some used to call him Shah Fakir.
All felt one thing common,
Guru Nanak was the picture of God.
Today on his 550th Birth Anniversary,
Lets recall some of his teachings.
These are still relevant for all of us,
Even after five and a half centuries later.
First is how he denigrated those things,
Which are only material symbols.
Boy Nanak refused to wear the Janeyu,
He asked not to be included in mere rituals.
After spending three days in Kali Nadi (Black River),
He gave the world the biggest preaching:
One God is everyone’s God,
He isn’t yours alone.
To both his sons Sri Chand and Lakshmi Chand,
He preached Vand chhako (Share with others in need), Kirat karo (Earn or make a living honestly without fraud or exploitation) and Naam japo (Meditate on God’s name).
During his five Udasis (Travels) the Guru,
Such preaching he gave within India and abroad.
From the roti of Bhai Lallo who was poor but honest,
He showed milk flowing out.
But from the roti of rich but cruel Malik Bhago,
He produced red blood.
In Jagannath Puri he gave the lesson of Aarti,
I find it apt and beautiful:
Gagan mein thal ravi chand deepak (The sun and moon, O Lord, are thy lamps)
With this Aarti there won’t be a need to visit any temple (as one can connect directly with God).
There are many more countless teachings,
That we can find in his biography.
Even after Sachcha Sauda and terah terah of his,
Why didn’t the grains get less in the market?
For celebrating his birthday,
All of us have the best approach.
In adopting in our life his (Nanak’s) teachings.
And with that we can be closer to Waheguru.
On this day of Guru Nanak’s Gurpurab,
Lets sit in the shade of the tree he sowed as a seed.
Respected saintly gathering, with the emergence of the complete Guru, Guru Nanak,
the worldly mist was cleared and the whole world was illuminated.
Happy 550 anniversary of Guru Nanak’s Gurpurab
